ἐπιδέσμου — ἐπίδεσμον upper neut gen sg ἐπίδεσμος upper masc gen sg ἐπιδεσμεύω bind up pres imperat act 2nd sg ἐπιδεσμεύω bind up imperf ind act 3rd sg (homeric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
επίδεση — Η εφαρμογή επιδέσμων ως θεραπευτικό μέσο. Στην αρχαιότητα, η εφαρμογή της ήταν ευρέως διαδεδομένη, ενώ στη σύγχρονη εποχή, η σημασία της έχει περιοριστεί από τη χρήση νέων συντηρητικών και χειρουργικών μέσων θεραπείας. Η τέχνη της ε. αναπτύχθηκε… … Dictionary of Greek
ημικεραύνιος — ἡμικεραύνιος, ὁ (Α) είδος επιδέσμου. [ΕΤΥΜΟΛ. < ημι * + κεραύνιος «είδος επιδέσμου»] … Dictionary of Greek
ραιβοποδία — Μόνιμη παραμόρφωση του άκρου του ποδιού, που χαρακτηρίζεται από την έσω κάμψη πρόσθιου τμήματός του, την κάμψη του πέλματος και από την αποπλάτυνση της ποδικής κάμαρας. Η ανωμαλία αυτή είναι συνήθως συγγενής και συνοδεύεται από μεταβολές των μυών … Dictionary of Greek
σκεπαρνηδόν — Α επίρρ. κατά τον τρόπο τού επιδέσμου σκέπαρνος. [ΕΤΥΜΟΛ. < σκέπαρνος «είδος χειρουργικού επιδέσμου» + επιρρμ. κατάλ. ηδόν (πρβλ. βαθμ ηδόν)] … Dictionary of Greek
φιλάγριον — και φιλαγρίανον, τὸ, ΜΑ είδος επιδέσμου, τον οποίο επινόησε ο Φιλάγριος. [ΕΤΥΜΟΛ. < Φιλάγριος, ιατρός που επινόησε αυτό το είδος τού επιδέσμου] … Dictionary of Greek
CAPISTRUM — quô boves capistrari soliti, Hebr. Gap desc: Hebrew vel Gap desc: Hebrew Graece φιμὸς vocatur. Hinc Deuteron. c. 25. v. 4. Bovem triturantem non capistrabis, Graece οὐ φιμώσεις, redditur ab Apostolo 1. Corinth. c. 9. v. 9. Nempe inhumanum omnino … Hofmann J. Lexicon universale
άσταχυς — ἄσταχυς, ο (Α) 1. το στάχι 2. είδος επιδέσμου. [ΕΤΥΜΟΛ. < α (προθεματικό) + στάχυς, ενώ κατ άλλη άποψη, το α πιθ. να προήλθε με αποκοπή της προθέσεως ανά] … Dictionary of Greek
έλιξις — ἕλιξις, η (AM) συστροφή τών εντέρων αρχ. τύλιγμα τού επιδέσμου … Dictionary of Greek
αναζώστρα — ἀναζώστρα, η Α [ἀναζώννυμι] 1. είδος επιδέσμου 2. ζώνη, ζωνάρι … Dictionary of Greek